چند وقتی است که دیدن سریال " down town abbey" را شروع کرده ام و واقعا تبدیل شده یه یک سرگرمی خیلی عالی و مفید.اگر خاطرات کودکیت با رمانهای "جین آستین " گره خورده باشد و از آداب و رسوم انگلیسی ها لذت برده باشی قطعا از این سریال خوشت خواهد آمد.
"دانتون" درباره یک خانواده اشرافی دهه 1918 است که در کاخ رویایی خود در روستایی مجاور لندن زندگی می کنند.سریال جنبه های قوی زیاد دارد از فیلمنامه قوی گرفته تا بازی های فوق العاده بازیگران.داستان به شدت گیراست و جذاب.
روی هم رفته انگلیسی های آداب دان در این سریال بسیار نجیب و با اصالت به نمایش در می آیند.(کما این که به نظرم مردمان بدی نباشند واقعا).عشق بسیار زیبا دیده می شود.یک انگلیسی نجیب و با اصالت هرگز به زنش خیانت نمی کند.اصول اخلاقی تا جایی که ممکن است رعایت می شود و چنانچه رعایت هم نشود نتایج اخلاقی آن به نمایش در می آید.
خلاصه این که دانتون تابلوی زیبایی است از تاریخ انگلیس از سال 1918(همزمان با غرق شدن تایتانیک) تا جنگ جهانی اول و سالهای بعد از آن.
دیشب با هادی فیلم "مرد راه آهن" را دیدیم.داستان فیلم که واقعی هست درباره یه افسر انگلیسیه که در دوران جنگ اسیر ژاپنی ها می شه و به اجبار در ساخت راه آهن باید کار کنه..این مرد علاقه خیلی زیادی به راه آهن داشته ولی در دوران اسارت به شدت توسط ژاپنی ها شکنجه می شه..ولی بعد از جنگ متوجه می شه که افسر ژاپنی که در شکنجه اون نقش داشته هنوز زنده است..دوران اسیری تاثیر خیلی بدی در زندگی کنونی "لومکس" داشته و هر شب کابوس های زیادی می بینه..تصمیم می گیره که به دنبال مرد ژاپنی بره..از این جا به بعد فیلم زیباتر می شه و نشون میده که انسانیت چقدر در برابر خشونت کفه سنگین تری داره..لومکس شکنجه گرش رو می بخشه و در نهایت اونها دوستان خوبی برای هم باقی می مونند.
نکته منفی این فیلم به نظر من یک طرفه قضاوت کردن درباره ژاپنی هاست.ژاپنی ها در این فیلم به شدت غیر متمدن و وحشی و بی رحم نشون داده میشن.حتی در قسمتی از فیلم وقتی آمریکایی ها برای نجات اسیران میان به صراحت بیان میشه که مامتمدن هستیم و با شما که اسیر هستید رفتار خوبی خواهیم داشت.(در صورتی که همه ما بمباران هیروشیما رو به خاطر داریم).در قسمت دیگه ای از فیلم کنایه زده میشه تحت عنوان کردن این موضوع که ژاپنی ها علم زیادی در تولید وسایل الکترونیک نداشته اند و در اصل این علم رو از آمریکا و انگلیس گرفته اند.(صحنه ای که ژاپنی ها در حال اقرار گرفتن از لومکس هستند درباره ساخت رادیو)
در هر صورت فیلم ارزش یک بار دیدن رو داره.به دلیل ساخت و بازی های خوب نیکول کیدمن و کالین فرث و برتری دادن انسانیت و اخلاق.
چند روز پیش ، سریال "خانه سبز" رو از آرشیو شرکت گرفتم ...... لذت بی نظیری داره نگاه کردن این سریال بعد از تقریبا 15 سال...بازی عالی و گرم "خسرو شکیبایی"..دیالوگهای ماندگار این سریال...مفاهیمی که نویسنده خوبش سعی داره با صحنه های طنز به مخاطب القا کنه...
ولی از همه این حرفا گذشته، واقعا به حق باید گفت که این سریال بدون بازی "شکیبایی"نمی تونست به یه سریال ماندگار تبدیل بشه..کسانی که من رو می شناسند می دونند که خسرو شکیبایی تو اکثر سالهای دوران نوجوانی برای من یک سوپراستار بوده..من هم مثل خیلی از طرفدارهای پر و پاقرصش خیلی دوستش داشتم و البته هنوزم دارم!ومعتقدم که دیگه هیچ کس نمی تونه جای اون رو پر کنه و هیچکس نمی تونه جای اون باشه..و افسوس که چه زود رفت..و صد افسوس که ما مثل خیلی های دیگه قدرش رو ندونستیم...
مرسی مرد مهربان و دوست داشتنی و هنرمند بی بدیل..ممنونم که این قدر خوب و صمیمی بودی..سپاسگزارم به خاطر همه تلاشهایی که برای انتشار انرژی مثبت به مخاطب هات انجام می دادی.. برای روح بزرگت دعا می کنم .....همیشه سبز باشه و آروم!